Zakur ilun, begi urrekara

Zakur ilunak ditu bi begiak
urre kolorekoak; hala da ze,
zer nolatan, bestela, gauez ikusi,
begi horiekin ez bada, dena
argi, klaro eta bereizi?

Norbait bere borondatez errekan dabil:
murgildu da eta kito, ez daki igeri!

Zakur ilunak, baina,
urre begiak dauzka-eta,
gu baino urrunago ere
ikusteko gai denez,
dena du ikusi.   

Justuak itxaroten justiziari.
Honek zentzurik badauka?
Apika batere ez!
Zakurrak zaunka bitan, jaun-andere,
ebatzi du bere ustez,
–urrea begi bitan, distira–:
“Hator, begi iluneko gizon ilun;
urrezko begiak hiretzat dituk orain!”.

Oinez eskutik bi likantropo,  
–nahiz eta ez jakin “bi” noiz arte...–.
Urrea oparitzean damutu egin da…  
errazegi eman du eta
ilun dituzte begiak biek orain.
Distira horren berri  bila   
norantz joan garaiz?
     
Non da urrea orain?  Non da urrea, esan?

Itzal zaunka (Feat. Petti. Elkar, 2016)