Idazle hilen ostatua

James Joyce dublindarra,
hark bai, badu indarra:
patxarana eskatuz
baletor barrara,
Gabriel Arestik dio:
“To, kafe kikara.
Nahikoa edan duk eta,  
zain dauzkak izarak”.
Dylan Thomas, T.S. Eliot, 
atean kax-kax-kax-kax
“Itxita dago!”,  Arestik,
“Itxita dago, hèlas!”.  
“Gabriel, ez jarri horrela,
atera ezazu azkena!
Zuk barra jasotzerako
edango dugu dena”.
Anne Sexton, Virginia Woolf,
aterpe eske hurrena:
Atzetik  harrika, berriz,
Allen Ginsberg, eta Jack Kerouac,
beat poetarik ez du nahi goiko zeru santuak... 
Arestik ia etsita,  
denontzat tragoak.
Gelarik ez da libre
Aresti Ostatuan:
hutsik zeuden bi ohe
Allan Poe heldutakoan 
Athleticen bufandaz,
oe, oeka… saltoan.
Leihoan  da Sylvia Plath
“Ekarri ba beste aulki bat!”.
Mikel Laboaren txoriak
mokoka hartu du belea.
Literatura unibertsalean
berreskuratu dugu fedea.
“Gabriel, ez jarri horrela
eta atera ezazu azkena!” 
Zuk barra jasotzerako
edango dugu dena. 

Jexuxmai Lopetegi (Ez da horren sinplea*Zart, 2022)