Katekorratzarena

Katutik duzu asko,
katetik, berriz, gutxi, 
ez duzu katearen
fama txarrik merezi.
Katetik askatzeak 
egiten zaitu berezi:
ireki eta kliska,  
begiaz keinu berriz. 

Soltean zoazenez 
bakarka zoaz beti,  
ez inoren kontrako 
baizik alegre, isil. 
Katebegiko begi,  
zaitut begikoegi, 
galtzea komeni ez 
den bitxien euskarri, 
patrikara lotuta 
edo soinekoari. 
Besteari lotuta 
eta zure gorputzari.

Buruan behar nuke
zure kastako sorta,
gogoratzeko zinez, 
zeri hel, zer gorrota...  
Ez zara deusen lotsa
paperezko larrosa,
jakako paparrean 
eustekotan poza: 
ireki edo itxi,
trikuaren zorrotza.

Zabalik, zauritzeko 
ezpata zarelako; 
itxita, pieza kamuts 
laztan eskean plako. 
Patrikan zaramatzat 
laztantzen zaitut kuttun: 
ireki eta itxi, 
egun on edo agur... 
“Ene katekorratza,
eutsi diezaiogun”.

Ez zara deusen lotsa
paperezko larrosa,
jakako paparrean 
eustekotan poza: 
ireki edo itxi,
trikuaren zorrotza.

Katutik duzu asko,
katetik, berriz, gutxi, 
ez duzu katearen
fama txarrik merezi.
Katetik askatzeak 
egiten zaitu berezi.

Hezurren azpian (Gaztelupeko Hotsak, 2019)