Ezin erran nizun hitzez

Ezin erran nizun hitzez
zenbat nuen sofritzen, 
ene dolore bortitzez
hasten banintz mintzatzen...
Flakoak, flakoak, 
litezke hitz guztiak.

Zu konkistaz limurtzeko
hamaika mila ahalegin.
Uda bazen dolorezko, 
ez neguaz galdegin... 
Bihotza, bihotza
izotzezko bildotsa.

Ahaleginen frakasoez
hartu nuen etsia,
akiturik ezezkoez
ito ene antsia.
Denbora, denbora
sukar-minen aizkora.

Ezkondurik aspalditik
bizi xaflatu grisa. 
Ustekabez zure eskutik
mezu sekretu gisa:
“Damu dut, damu dut!
Orain bai maite zaitut!”

Egina dugu argiro
kontrarako bidea:
ni gerturatu aldiro
zuk bezero haizea.
Ez gara topatu... 
Noiz ginen gurutzatu?

Txori nintzen, bele zara
biok gara mudatu,
bihurtu nauzu izara
hotzetako espantu...
epeldu zait grina: 
ez naiz zure panpina.

Desertore (Elkar, 2003)