Etxera bai, etxera ez

  Taxirik ez taxi geltokietan,
  umeak, euria katiusketan,
  jendea makur antzean dabil
  eskuak sakeletan.

  Eleonora kabinan dago
  Ekuadorrekin hizketan;
  estu antxean kiribiltzen du
  ile-xerloa hatzetan. 

  Albiste onak eman nahi ditu
  egiaz, erdi gezurretan...
  ozeanoa kulunkatzen zaio
  telefono adarretan.

  Taxirik ez taxi geltokietan,
  umeak, euria katiusketan...

  Argia inguruko leihoetan
  esperantza du sartu dituen
  azken hogei xentimoetan:
  “ama, jendeak ez du hemen guk bezala dantzatzen,
  ez naiz senarrarekin ondo moldatzen,
  ez zait bidaltzeko dirudik geratzen,
  ama, zahartzen ari naiz baina zu
  ez zaitut ikusten zahartzen...”
 
  Taxirik ez taxi geltokietan,
  umeak, euria katiusketan...

  Eleonorak eseki ditu
  telefonoa eta Ekuador, penetan.
  Aterkirik gabe “etxera” oinez
  doa pauso ttipietan,
  eta hala ere ez da helduko
  etxera gaur sekuletan.
 
  Taxirik ez da taxi geltokietan,
  umeak, euria katiusketan...

Taxirik ez (Resistencia, 2009)