Beti ondo daudenen gezurrak

Beti ondo gaudela,
ez nahi  adina...
Barruan daukaguna
ez denez arina.
Gezurra ez den arren
ez da egi oso:
esango al diogu
elkarri eroso? 

Egia kontu zaila,
erradiaktiboa,
superheroientzako
ez da praktikoa...
Gezurrak esateko
lehenengo baldintza:
memori ona eta
mozorrotu hitza.

“Egia zango luze,
gezurra hanka motz”
hala diote baina,
ni ez nago ados:
gezurti asko dabil
hor barrena airos,
egia bazterrean
odolusten aiztoz.

Hitza arma zuria 
zurikerietan,
edota laban fina
bizkar samurretan.
Hitza baino gehiago
maite dut ahotsa,
salatzen ditu dardar,
beldur eta lotsa.

Hitzak sarri ez dira
ezer esateko
baizik eta guztia
ezkutarazteko:
eskura zen egia
basoan gorde da,
eguzkia mendebal
gorrian bezala.

Mutu irauten dugu
ezer esan gabe,
argazki baterako
biok ondo gaude.
Bihar bueltan berriro
“zer moduz?” galdezka:
barrua trumoitsua,
begietan festa.

Tonetti anaiak (Resistencia, 2015)