Haizeari sehaska kanta

Haizea zakar dabil,
hego harroa.
Ai, zenbat neke
bultzada horrekin
doaz urrunera...
zuri esker.  
Kopa hustu bat,
jateko gogorik ez,
lo ederrak, nau harrapatu
zentinela
zu zaintzeko,
nahiz sarri zorabiatu.
Lo ederra, lo zaindua,
esnatu zain.

Haizea zakar dabil,
ipar hotzena;  
bi herensuge
zoratuta daude
ziztuka kanpoan...
Zu lasai lo,  
zainduko zaitut
esnatu arteraino.
Lo ederra, lo zaindua
egiteko
nago hemen.  
Ez ikaratu zu gaur:  
lo ederra, lagun onak,
mundua zain.  

Betazal bat lehenbizi,
gero beste bat:  
“Egunon, maitea”
“Ze ordu dugu ba?”,
galdetu duzu.
“Goiz oraindik;
zaude pixka bat
gehixeago
izara artean lo”.
Lo ederra, ni begira.
Lo ederra, lo arnasa...  
Hor konpon mundua, bost!
Lo ederra, egizu lo;
lo, haizea.

Zeru tolesgarria (Stringedwood musika elkartea, 2015)